Wzniesiony w 1903 roku w stylu secesji kościół został zaprojektowany przez renomowaną berlińską pracownię architektoniczną Spalding und Grenander. Świątynia należy do parafii ewangelicko-luterańskiej, która została założona w roku 1836, gdy niektórzy rzemieślnicy zaczęli spotykać się na luterańskich mszach świętych. Do parafii należał również mistrz kapelusznictwa Carl Gottlob Wilke. Jego syn, Friedrich Wilke, ufundował parafii budynek nowego kościoła. Na uwagę zasługują trzy okna dawnej loży rodziny Wilke, mosiężne okucia na ołtarzu i ambonie oraz żyrandole i kinkiety. W latach 80. XX wieku kościół został gruntownie odnowiony. Przy ołtarzu pojawiły się kolorowe witraże, które stanowią obecnie optyczny punkt odniesienia.
W bezpośrednim sąsiedztwie secesyjnego kościoła znajduje się zabytkowy, zbudowany z cegły klinkierowej budynek bramny. Służył on jako stróżówka willi Wilkego, która została podczas wojny w 1945 roku mocno zniszczona i później rozebrana. Willa była pierwotnie dużą posiadłością mieszczańską, dającą świadectwo wybitnej roli rodziny przemysłowca Wilkego w Guben.